มีแฟนแต่ทำไมถึงรู้สึกเหมือนอยู่คนเดียว

ความรู้สึกน้อยใจนิสๆ มันก็เกิดขึ้นมาทันทีและเพิ่มทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อคนที่ชื่อว่าเป็นแฟนของเรา..ไม่มีเวลาให้เราเลย 
ครั้งแล้วครั้งเล่า.ไม่เคยใส่ใจ ไม่เคยคิดจะดูแลกัน 
ไม่นานนักความรู้สึกน้อยใจก็กลายเป็นความรู้สึก "เหงา" 
ที่จะต้องอยู่คนเดียวทั้งๆที่เราก็มีแฟนเหมือนคนอื่นๆเค้า"ความ เหงา" 
นี่มันเจ็บปวดจริงๆนะ เปรียเสมือนว่าโลกใบนี้
มีเพียงแค่เรากับความอ้างว้าง ว้าเหว่ ไร้ตัวตน 
ไม่มีใครสักคนที่จะสนใจเรา.ก็ต้องก้มหน้าเผชิญกับความเหงาต่อไป 
แต่คงไม่ง่ายนะ กับการเดินคนเดียว กินคนเดียว เที่ยวคนเดียว 
มองไปทางไหนเค้ามากับแฟนกันทั้งนั้น มันเหงาจับใจจริงๆนะค่ะ 
ต้องกล้ำกลืนไม่ให้น้ำตามันไหล ยิ่งดึก ยิ่งเหงาจริงๆนะ 
แต่ก็แปลก บางครั้งความเหงาก็กลับทำให้เราอยากอยู่คนเดียว
อยากคิดทบทวนอะไรหลายอย่าง แต่ยิ่งคิด..ก็ยิ่ง "คิดถึง" 
น้ำตามันก็ไหลออกมาอย่างไม่ทันตั้งตัว พอตั้งสติได้ ก็ลองหันมองดูตัวเองว่า
แล้วถามตัวเองว่าทำไมเราถึงทนได้นานขนาดนี้
คำตอบของเราคือ "เรารักเค้า"
แต่กลับกัน แล้วเค้าล่ะเคยเห็น เราอยู่ในสายตาเค้าไหม"มีแต่คำพูด 
แต่ไม่เคยทำ เลยสักครั้ง แล้วอย่างนี้เค้ายังเรียกว่าแฟนกันอยู่หรือป่าว